Zorg voor allochtone patiënten

Mathilde Bos was allround wijkverpleegkundige in de Utrechtse wijk Lombok . Dit is misschien wel de meeste geslaagde multiculturele wijk van Nederland, zegt ze. In Lombok had ze een groot aantal Turkse en Marokkaanse gezinnen in zorg. Ze merkte hoe lastig het voor veel ouders was om jonge kinderen in Nederland op te voeden.

Met name laag opgeleide ouders die zelf op het platteland van Turkije of Marokko waren opgegroeid, bleken moeilijk uit de voeten te kunnen in de totaal nieuwe Nederlandse situatie. Mathilde zag te dikke kinderen, kinderen die niet speelden, die niet luisterden en/of nooit buiten kwamen. Kinderen die achterstand opliepen en ouders die geen antwoord hadden op de problemen die ze tegen kwamen bij de opvoeding van hun jonge kinderen.

Met haar team wijkverpleegkundigen heeft ze de begeleiding van deze gezinnen in de wijk flink verbeterd. Ze organiseerden tolkenbureaus, vooraf gegaan door groepsbijeenkomsten met uiteenlopende thema’s: borst/flesvoeding/bijvoeding, anticonceptie, vakantie, en spelen.

Ook als psychiatrisch verpleegkundige heeft Mathilde regelmatig te maken met allochtone patiënten en ze merkt daarbij dat je als eerste de taalbarriëre moet overbruggen om goed zorg te verlenen. Pas dan kan je culturele verschillen uitwisselen en behoeften in kaart brengen. Als een anamnese niet goed is ingevuld betekent dit eigenlijk per definitie dat er een communicatieprobleem is. Verpleegkundigen moeten dat overbruggen, zij zijn verantwoordelijk voor de kwaliteit van de zorg. Een goed uitgangspunt is: Handhaaf je doelen maar pas je interventies aan. Wees creatief!

In het kader van een cultureel project heeft ze allochtone (klein) kinderen geholpen in gesprek te gaan met hun (groot)ouders over hun jeugd in het thuisland, de migratie en alles wat daarmee samenhing. Dit heeft mooie verhalen opgeleverd.

Tolk- en Vertaalcentrum Nederland
De zorg voor allochtone patienten staat of valt met het gebruik van een tolk.
Bezoek de website van TVcN »