Een meerderheid van de verpleegkundigen en verzorgenden regelmatig heeft regelmatig last van seksuele intimidatie. In 80% van de gevallen is de ongewenste seksueel getinte aandacht afkomstig van de patiënt of de bezoeker/mantelzorger.
‘Was je mijn rug, je doet dat zo lekker’
‘Je ziet er veel leuker uit als je lacht’
‘Met jouw vriend zou ik weleens een nachtje willen ruilen’
Net iets te dichtbij komen staan bij het delen van de pillen,
handtastelijkheden, enz, enz.
Tijdens een golf van publiciteit rond dit thema was Mathilde het boek ‘Seksuele intimidatie in de zorg’ aan het schrijven. Zij bleek de aangewezen persoon om de pers te woord te staan. Ze werd geïnterviewd door kranten, radio en tv.
Het onderwerp is absoluut meer bespreekbaar geworden en er zijn CAO-afspraken gemaakt over de aanpak van seksuele intimidatie op de werkplek. Maar de praktijk is weerbarstig. Het is en blijft een lastige vorm van agressie, juist omdat het ongewenste gedrag bij het ‘slachtoffer’ zoveel schaamte (en ook schuldgevoel) oproept. Daarbij wordt het in agressie-trainingen vaak niet specifiek behandeld, dat zou wel moeten.
Wil je als verpleegkundige zelf het probleem leren aanpakken, dan kan het boek Seksuele intimidatie in de zorg je veel handvatten geven. Ook voor de leidinggevenden en collega’s is het een praktisch naslagwerk. Zonder adequate ondersteuning van anderen sta je als verpleegkundige in veel gevallen nog machteloos. Je moet seksuele intimidatie op de werkvloer echt samen aanpakken.
‘Dit boek zou op geen enkele afdeling mogen ontbreken’ (Marcellino Bogers van NU’91 in de inleiding).
Mathilde gaf op Faculteit Gezondheidszorg (HU) trainingen in weerbaarheid en het omgaan met -alle soorten van- agressie. Tevens geeft ze regelmatig lezingen en workshops over dit onderwerp op symposia, maar ook binnen instellingen.